Libro de Buen Amor: 042

De cómo Amor se partió del arçipreste, et de cómo doña Venus lo castigó I 042 Pág. 042 de 112 Libro de Buen Amor Arcipreste de Hita Partiose Amor de mí, e dexome dormir: desque vino el alba començé de comedir en lo que me castigó; et por verdat desir, fallé que en sus castigos siempre usé vevir. Maravilleme mucho desque en ello pensé, de cómo en servir dueñas todo tiempo non cansé, mucho las guardé siempre, nunca me alabé, ¿quál fue la raçón negra porque non recabdé? Contra mi coraçón yo mismo me torné, porfiando le dixe: «Agora yo te porné »con dueña falaguera: e d'esta ves terné, »que si bien non avengo, nunca más averné.» Mi coraçón me dixo: «Faslo e recabdarás, si hó non recabdares, torna y luego cras, lo que muchos días acabado non as, quando non coydares, a otra ora lo avrás. Fasaña es usada, proverbio non mintroso, más val' rato acuçioso que día perezoso:...

Este sitio web utiliza cookies, propias y de terceros con la finalidad de obtener información estadística en base a los datos de navegación. Si continúa navegando, se entiende que acepta su uso y en caso de no aceptar su instalación deberá visitar el apartado de información, donde le explicamos la forma de eliminarlas o rechazarlas.
Aceptar | Más información